فرشتگان روزی از خدا پرسیدند : بار خدایا تو که بشر را اینقدر دوست داری غم را دیگر چرا آفریدی؟
خداوند گفت : غم را بخاطر خودم آفریدم. چون این مخلوق من که خوب می شناسمش تا غمگین نباشد به یاد خالق نمی افتد.